태고종
Szkoła Zen Taego
Taego to drugi po względem wielkości zakon w Korei Południowej oraz jeden z największych zakonów buddyzmu zen na całym świecie. Posiada ponad 3100 świątyń.
Dzięki Ven. Dr Jongmae Kenneth Park Szkoła Zen Taego rozwija się poza granicami Korei. To niektóre z powodów dlaczego uczniowie wybierają właśnie szkołę Taego:
Szkoła Taego zezwala mnichom zen na życie w małżeństwie. Żonaty mnich stanowi cenny zasób w obszarach przekazywania dharmy i podczas wspierania społeczeństwa zatem część z mnichów praktykujących w tradycji Taego jest żonata a druga część żyje w celibacie. Mnisi i mniszki, nazywani są „sunim”. Buddyzm przybył do Korei ponad 1600 lat temu. Na tym żyznym duchowo gruncie wczesna myśl buddyjska (Theravada) została zasiana wraz z późniejszym rozwojem (Mahayana) jako jednolita ścieżka prowadząca do wolności od cierpienia. Mistrzowie w Korei kontaktowali się z mistrzami chińskiego złotego okresu zen w czasach dynastii Tang I Sung. Te wspaniale nauki są lepiej zachowane w Korei niż Chinach. Ogólnie mówiąc życie religijne bardzo ucierpiało w Chinach z powodu rewolucji kulturalnej i komunizmu. Taego Order, swoją nazwę wziął od imienia Mistrza Taego Bowoo, który wprowadził nową erę buddyzmu w swoim kraju. Różne szkoły sutr i zen były jednocześnie wprowadzane pod jednym parasolem. Przed czasami Mistrza Taego Bowoo istniało pięć szkół doktryny, dziewięć szkól zen z, których każda rozwinęła swoje indywidualne nauczanie i Sanghę. W dzisiejszych czasach większość koreańskich buddystów uznaje się za następców mistrza Taego Bowoo, dotyczy to również zakonu Czogie. Mnisi i nauczyciele świeccy Taego, pojawili się na całym świecie, częściowo stało się tak z powodu utworzenia IBS. Przed 2004 zakon składał się prawie wyłącznie z mnichów koreańskich. Działo się tak dlatego, ze konstytucja Taego wymaga od wszystkich mnichów aby odbyli naukę w collegu buddyjskim i ukończyli rozległą naukę buddyjską zanim będą mogli zostać w pełni wyświeceni. Wymóg ten utrudniał ludziom z zachodu zostanie mnichami Taego Zen, ponieważ realizowany w collegu i na uniwersytecie program buddyjski był nauczany wyłącznie w języku koreańskim. Ludzie spoza Korei, najpierw musieli nauczyć się języka a dopiero potem mogli przystąpić do pełnej, 4 letniej nauki w Korei. Co oczywiście stanowiło wielkie wyzwanie. Wszystko to uległo zmianie w momencie utworzenia IBS. W 1999 Ven. Park, dyrektor Buddyzmu na Uniwersytecie Południowej Californii napisał cały program studiów Buddyjskich. W 2007r. ten program został udostępniony w postaci kursu on-line, który został uznany za odpowiednik programu studiów Buddyjskich Taego w Korei. Tak więc po raz pierwszy w historii koreańskiego Zen, ludzie zachodu mieli szansę na naukę w języku angielskim (i w innych językach), co pozwalało im po ukończeniu studiów na podjęcie treningu razem z koreańskimi mnichami Taego Zen. Uczestniczą również w odosobnieniach w świątyniach na zachodzie, pod opieką Ven. Park i jego starszych uczniów. Po ukończeniu studiów studenci udają się do Korei Południowej na trening w świątyni. Ludzie podejmują w tej chwili naukę w swoich domach w krajach Europy i Ameryki Północnej. Trening ten staje się częścią ich codziennego życia. Wyświęceni zachodni mnisi Taego mają możliwość udania się do Korei i praktyki w cudownej atmosferze starożytnych świątyń, wypełnionych współczesnym oddaniem praktyce i wspomaganiu istot czujących. Są ciepło witani przez swych braci i siostry w Dharmie i traktowani jako rodzina oraz jako oficjalni reprezentanci zakonu Taego poza Koreą. |