To co jest znane jako Dwa Poziomy Prawdy oraz Środkowa Ścieżka, nie ma brodu, który można byłoby przemierzyć. Głębokie nauczanie buddyjskie również nie ma zasady, którą można wykorzystać jako bramę do przejścia. Ponieważ nie ma drogi, którą można przemierzać, nie ma sposobu aby kultywować swój własny umysł. Ponieważ nie ma nic do wykorzystania jako brama, nie można przez nią przejść. Mimo, że sam ocean nie ma miejsca do przejścia, ludzie mogą przeprawić się przez niego za pomocą łodzi i wiosła; nawet jeśli niebo nie ma drabiny, [ptaki] rozpościerają skrzydła i latają wysoko. Dzięki temu wiemy, że ścieżka bez ścieżki oznacza, że wszystko może być ścieżką; Bezbramna brama wskazuje, że wszystko może być bramą. Ponieważ nie ma niczego, co nie jest bramą, każde zjawisko może być bramą prowadzącą do niezwykłego. Ponieważ nie ma nic, co nie jest ścieżką, każde miejsce staje się drogą prowadzącą z powrotem do źródła. Ścieżka powrotu do źródła jest dość gładka, ale nikt nie może przez nią przejść. Brama do wejścia w głęboką naukę jest niezwykle naturalna, ale nikt nie może przez nią wejść. Dzieje się tak dlatego, że uczeni w naszych czasach są przywiązani do istnienia i utknęli w nieistnieniu. Ci, którzy są przywiązani do znaków istnienia, kiedy istnieją w nagłym [ograniczeniu czasu], ścigają znaki bezgranicznej dharmy. Ponieważ cechy dharm są nieskończone, ich pogoń za słowami [nazwy rzeczy] nie mają końca. Ci, którzy utknęli w pustce nieistnienia, polegając na ślepym umyśle niewiedzy, odwracają się od nauk, które umożliwiają zrozumienie. W pijackim odrętwieniu, z którego się nie budzą, jedynie kiwają głowami, ale nie uczą się. Z tych powodów Tathagata z bezwarunkowym wielkim współczuciem, aby poprowadzić dwie grupy na drogę Buddy, wyjaśnił w dwóch następnych tomach naukę ozdoby-pereł [1], życząc tym, którzy od dawna przebywają w strumieniu cierpienia, zatrzymania przepływu i radowania się ścieżką poziomów ośmiu negacji[2], odcinającą arogancję siedmiu rodzajów pychy[3]. Ci, którzy byli odurzeni, obudzą się, nauczą się jasnej bramy sześciu wejść i pokonają mroczne legiony pięciu okopów(?)[4] Wyposażony w dwa wiosła zasług i mądrości, można przekroczyć wielki ocean buddyjskich nauk. Używając razem dwóch skrzydeł zaprzestania i kontemplacji, leci się wysoko w przestrzeń natury dharmy. To jest wielkie znaczenie podstawowych działań [Bodhisattwów]. Jeśli chodzi o nauki, linia myślenia [w tej sutrze] jest dopracowana, jej podstawowe znaczenie jest niezwykle subtelne, a jej styl pisania jest wybitny. Tekst jest obszerny, a używany język obejmuje szczegóły. Praktykując na każdym etapie, cnota jest akumulowana; zjawiska są rozległe i przepełnione, a jej zasady są wyczerpująco badane. Badając pierwotne źródła przyczyny i skutku oraz zakładając początek i koniec światów i mędrców, tekst ten rzuca światło na tysiac aranżacji miriady rzeczy i oświetla ogromną penetrację pojedynczego smaku. W tej sutrze wszechstronne znaczenie kazań Buddy w ośmiu zgromadzeniach składa się w sześciu naturach działań Bodhisattwów i sześciu rodzajach wytrzymałości w etapach praktyki Bodhisattvy. Głębokie znaczenie sześciuset wiązek przeniknięte jest przez potrójne medytacje [podwójnej prawdy, radości i środkowej ścieżki] oraz trojakiej prawdy [istnienia, nieistnienia i środka]. Dwie krainy [czystości i skalań] oraz dwa ciała Buddy [ciało Dharmy i ciało przemiany] pokrywają cały świat i objawiają go szeroko. Jedna droga do osiągnięcia drogi Buddy i jedyny owoc nauki Buddy obejmuje dziesięć tysięcy cnót i łączy je wszystkie razem. Po tym wszystkim, jadąc rydwanem skarbu o pełnej mądrości, powracając do starego domu w potrójnym świecie, bodhisattwowie otwierają swoje główne czynności i manifestują sześć wspaniałych pereł. Dlatego nazywa się to Sutrą Ozdoby-pereł Podstawowych Czynności Bodhisattwów. [1] (Sutra of Bodhisattvas Bead-Ornamented Primary Activities) [2] Osiem negacji - Ani narodzenie ani ustanie; ani nie-przychodzenie ani przychodzenie; ani takie same ani różne; ani nietrwałe ani trwałe. Osiem negaci odnosi się do rzeczywistości wszystkich podmiotów na świecie. [3] Siedem rodzajów dumy wywodzą się z pojęcia "Jestem" 1. Duma w postrzeganiu samego siebie jako wyższego od podwładnych i równego sobie. 2 Duma w postrzeganiu siebie jako wyższego od równych sobie i swojego przełożonego. 3. Duma w uczuciu przewyższającym manifestowanowania przełożonych. 4. Duma z przekonania, że agregaty są jaźnią i są opętane przez ja. 5. Duma z posiadania Prawdy, czyli oświecenia. 6. Pycha w postrzeganiu siebie jako tylko trochę gorszego od tych, którzy daleko przewyższają nas. 7. Duma z uważania siebie za posiadającego cnoty, takie jak mądrość i oświecenie, chociaż ich brak. [4] Pięć okopów/twierdz udręk. 1. Uwięzienie błędnego poglądu w odniesieniu do wszystkich rzeczy w trzech królestwach. 2. Przywiązanie do przedmiotów w sferze pożądania 3. Przywiązanie do rzeczy w sferze formy. 4. Przywiązanie do przedmiotów w sferze bezforemnej. 5. Twierdza ignorancji (niewiedzy) źródło: Wonhyo Selected Works -WonHyo Sunim tłumaczenie pl: Michał ChiHeng Kowalczyk
0 Comments
Leave a Reply. |
>>Przekaż darowiznę na cele Szkoły Zen Taego<<
Przekazując darowiznę wspierasz również tłumaczenie tekstów Kategorie
All
Archiwum
January 2023
>>Przekaż darowiznę na cele Szkoły Zen Taego<< Przekazując darowiznę wspierasz również tłumaczenie tekstów |